Dit jaar was het de beurt aan fictie. De in Canada geboren schrijver William Patrick Kinsella, auteursnaam W.P. Kinsella, heeft een omvangrijk oeuvre met verhalen en romans over honkbal bijeen geschreven. Zijn beroemdste werk is Shoeless Joe¬ dat nog bekender werd als cultfilm onder de titel Field of dreams. De belangstelling van Kinsella gaat minder uit naar de miljonairs van de major league maar meer naar de nostalgie van de regionen daar onder in small-town Amerika. Dat is ook in Magic time het geval. Het gaat om locale helden die dromen van meer. Hoofdpersoon is de tweede honkman Mike Houle die op de eerste bladzij gebeld wordt door zijn agent dat er belangstelling voor hem bestaat bij een semi-prof club in Iowa, de graanschuur van Amerika.

In het plaatsje Grand Mound, Iowa, is het niet pluis, iedereen is er volmaakt gelukkig

Vanaf het moment dat Mike Houle in Grand Mound arriveert, ontstaat de indruk dat daar iets mis is, niet omdat het er onheilspellend is maar juist vanwege het idyllische. Mike wordt liefdevol opgenomen in een gastgezin. Moeder Marge bakt een meer dan voortreffelijke kersentaart en vader Emmett, de plaatselijke verzekeringsagent, is een joviale kerel die vanaf de eerste minuut toespelingen maakt over zijn aantrekkelijke dochter Tracy Ellen. Mike en Tracy Ellen vinden een modus door af te spreken zich als broer en zus te gedragen. Natuurlijk krijgen ze daar spijt van. De medespelers van Mike verblijven eveneens in gastgezinnen allemaal met de beschikking over een huwbare dochter.

Voordat de competitie begint, spelen de honkballers onderlinge duels. Het ene team speelt in een wit tenue verlevendigd met groen, het andere team in groen met wit. Bij al die onderlinge duels zit het stadion vol. Het stadion is vernoemd naar Fred Noonan, de navigator van de vrouwelijke piloot Amalia Earhart. Zij verdwenen spoorloos bij een reis om de wereld in de jaren dertig. Een nieuwsfeit in de marge blijft in ere. Zo hoort dat op het platteland.

Iedereen uit het dorp komt naar de wedstrijden en is enthousiast. Het isolement wordt gekoesterd. Nergens zijn kranten van buiten te krijgen of kun je een auto huren om de horizon te verbreden. De plaatselijke pers schrijft in lovende bewoordingen over de verrichtingen van de eigen spelers. Ondertussen gaat de echte competitie maar niet van start. Bij Mike groeit de argwaan. Op een dag blijkt een medespeler met de noorderzon vertrokken. Mike ontdekt in de bibliotheek dat jaren geleden al dezelfde superlatieven in de krant werden gebruikt. Oude bijnamen voor nieuwe helden. Wat is toch het geheim van Grand Mound? Mike speelt overigens sterk. Hij was altijd al een goede speler maar wie nauwkeurig zijn statistieken bekeek, zou opmerken dat hij op belangrijke momenten vaak faalde, een soort Alex Rodriguez van de New York Yankees in postseason. Tot 2009 dan wel te verstaan. In het warme bad van Grand Mound blijft Mike overeind. Misschien is het geen toeval dat juist hij daar terecht kwam. Langzaam ontrafelt hij het geheim van Grand Mound, het stadje dat wil overleven en het eigen karakter behouden in een boze wereld. Romans in de sportwereld zijn gebouwd op jongensdromen. Het verhaal onder de oppervlakte is dat van het verlies van onschuld. Je krijgt karakter door tegenslag te overwinnen. Het Amerikaanse honkbal is vergeven van de nostalgie. Als geen ander weet Kinsella daar uitdrukking aan te geven. Het is als snoepgoed met Sinterklaas, heerlijk om je af en toe aan over te geven. Te veel schaadt de gezondheid. Eens per jaar is een goede dosering.

Terug