Leesimpressies

  • Nita Prose: Het kamermeisje

  • Nr. 25 - 2022
  • De anonimiteit van een verblijf in een hotel spreekt me aan. Niemand weet wie je bent. They only know your name. Je kunt blanco een nieuwe invulling geven aan je vrijheid. Een batterij aan professionals staat klaar om je op je wenken te bedienen. Je maakt een praatje met mensen achter de receptie, met de bediening in het restaurant of met een portier. Voor mij is Juan afkomstig van Puerto Rico, portier in een Washingtons hotel op loopafstand van het Witte Huis, een plezierige herinnering. Telkens drukte hij me gesticulerend op het hart, de teleurstelling dat ik geen taxi beliefde verbijtend, never go this way always go that way, een tip die mogelijk mijn leven gered heeft. Met kamermeisjes is er nauwelijks contact, een les die Dominique Strauss-Kahn ooit kandidaat zonnekoning in Frankrijk ook beter in acht had kunnen nemen. Zij doen hun werk als je afwezig bent. Je ziet hen wel eens met een schoonmaakkar door de gang schuifelen maar daar blijft het bij. Jij weet niks van hen maar zij kennen jou van alle hotelmedewerkers het best. Aan de staat van de kamer herkent een vakvrouw de gast. Zo’n even onmisbare als onzichtbare figuur is Molly, de hoofdpersoon in de debuutroman van de Canadese Nita Prose. Ze is tot haar grote genoegen werkzaam in een chic hotel, het Regency Grand. Een kamer is haar niet gauw schoon genoeg.

    Van auteur Nita Prose weten we alleen dat zij in een directiefunctie werkzaam is bij uitgeverij Simon & Schuster Canada. Ze woont in Toronto en leeft in een huis dat moderately clean is. Ze is kennelijk geen Molly. De persoon van Molly bepaalt voor een groot deel de charme van dit werk dat in het kader van de aandacht voor het spannende boek zich in extra belangstelling mag verheugen. Molly leeft een eenvoudig leven met beperkt ontwikkelde vaardigheden om in het menselijk verkeer te triomferen. De lezer treft haar in een kwetsbare fase. Recent is haar oma overleden met wie zij in volstrekte harmonie samenleefde. Oma heeft haar opgevoed en voorzien van vele wijsheden om in het leven overeind te blijven. Gaandeweg de roman zal blijken dat Molly wellicht onopvallend is maar tegelijkertijd standvastig. Dat is nodig ook want tijdens haar werk treft zij meneer Black, een belangrijke en vermogende gast, overleden op zijn kamer aan. Hij blijkt een drugscrimineel met losse handjes te zijn geweest. Hij laat een opgeluchte veel jongere tweede echtgenote achter. In de loop van het boek blijkt meneer Black niet aan een natuurlijke dood gestorven te zijn. Verstikking is de doodsoorzaak. De politie ziet Molly als de hoofdverdachte.

    Ik heb altijd geweten dat er kracht zit in mijn handen: om schoon te maken, om vuil weg te vegen, om te schrobben en te desinfecteren, dingen netjes te maken, ze terug te brengen in onberispelijke staat. Maar nu weet ik dat er ook ergens anders een kracht in me zit- in mijn hoofd


    Hoe kan Molly in haar eentje haar onschuld aantonen? Nooit heeft ze vriendinnen van haar eigen leeftijd gehad. Oma is helaas niet meer beschikbaar. Er was nog niet zo lang geleden een vriend die zicht uit de voeten maakte na haar bankrekening, bedoeld om een studie te financieren, had geplunderd. Het blijkt een familietraditie te zijn. De vrouwelijke lijn valt voor de verkeerde mannen, in het boek gekarakteriseerd als rotte appels. Oma was ooit hetzelfde overkomen. Molly heeft haar ouders nooit gekend. Moeder, drugsverslaafd, verdween met haar rotte appel al vroeg uit het zicht.
    De roman zit vol verwijzingen naar spannende lectuur. Sherlock Holmes maakt een kortstondige opwachting. Oma en Molly kijken graag samen naar afleveringen op televisie van inspecteur Columbo waar tot het laatste moment de spanning aanwezig blijkt en zaken toch weer anders blijken te liggen dan gedacht. De verwantschap met Agatha Christie is wellicht het grootst. Oma bezat al haar boeken en Molly heeft die meer dan eens gelezen. Als bij Christie zijn er genoeg verdachten. Heeft de kersverse jonge weduwe het gedaan? Binnen de geledingen van het hotel zijn er diverse mogelijkheden: de hotelmanager, de behulpzame portier, de afwasser, de barman of de cheffin van de kamermeisjes. Op de barman is Molly verliefd geweest dus hij zou heel goed een rotte appel kunnen zijn. Nita Prose voegt een extra dimensie toe door de verteller, de vertederende Molly, niet uit te sluiten. Op basis van het verleden en de doodsoorzaak zou Molly wel eens niet brandschoon kunnen zijn. Verdient Molly de sympathie van de lezer, is zij een betrouwbare verteller? Molly mag zelf samen met anderen een heldenrol vervullen bij het ontmaskeren van de dader. Het zal haar zelfvertrouwen een stevige duw in de rug geven. Nita Prose en Molly hebben op het laatst voor de lezer een verrassende ontknoping in petto. Agatha Christie, Columbo en Sherlock Holmes hoeven zich niet te schamen. Nita Prose evenmin.
    middelr@xs4all.nl

    Terug